مير حسين موسوي در يك نگاه

 

مهندس مير حسين موسوي

میر 

میرحسین موسوی خامنه‌ (زاده ۷ مهرماه ۱۳۲۰ در خامنه) سیاستمدار ایرانی، از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸ نخست وزیر جمهوری اسلامی ایران بوده‌است. وی آخرین نخست وزیر ایران است که پس از ارتحال امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی، با تغییر قانون اساسی و حذف پست نخست‌وزیری، از فعالیت‌های اجرایی کناره گرفت و عمده فعالیت خود را در فرهنگستان هنر متمرکز کرد. وی در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه ملی آن زمان(دانشگاه شهید بهشتی کنونی)در رشته معماری کارشناسی ارشد دریافت نموده و از سال ۱۳۵۸ تا کنون عضو شورای انقلاب فرهنگی است. مهندس میر حسین موسوی در طول سال‌های حضور خود در عرصه سیاست به عنوان نخست‌وزیر، وزیر امور خارجه، عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی ایران، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و... به فعالیت پرداخت اما از سال ۱۳۷۷ با بر عهده گرفتن ریاست فرهنگستان هنر به فعالیت در این حوزه مشغول شد.

 

 تحصیلات

 

    * کارشناسی ارشد معماری و شهرسازی دانشگاه ملی سابق (شهید بهشتی)؛ تاریخ اخذ ۱۳۴۸

 

    * مطالعه معماری سنتی / تخصص هنری: اصول اربعهٔ معماری سنتی، طرح مساجد

 

 فعالیت‌های هنری

 

کارهای هنری او بخصوص در زمینه نقاشی دارای کارهای برجسته‌ای است هر چند که نماد شهدای هفتم تیر را نیز او طراحی کرده‌است، به همین مناسبت ریاست فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی را نیز بر عهده دارد. همسر او زهرا رهنورد ریاست دانشگاه الزهرا را به عهده داشت او دانش آموخته علوم سیاسی است با این همه او نیز در عالم هنر دستی دارد تندیس «نرگس عاشقان» ساخته اوست که در میدان مادر (محسنی) در تهران نصب است.

 

 فعالیت‌های علمی و هنری

 

- شرکت در یازده نمایشگاه نقاشی انفرادی و جمعی: برای مثال، در تالار قندریز موزهٔ هنرهای معاصر، نگارخانهٔ نیاوران و...

 

- طراحی صحن جدید امام خمینی در حرم حضرت فاطمه معصومه(س) در قم.

 

- طراحی طرح جامع دانشگاه شاهد

 

- طراحی گلستان شهدای اصفهان

 

- طراحی بنای یادبود شهید خرازی

 

- طراحی مجموعه فرهنگی - تجاری بین الحرمین در شیراز

 

- طراحی مسجد سلمان فارسی برای نهاد ریاست جمهوری

 

- طراحی مرکز مطالعات استراتژیک

 

- طراحی مجموعهٔ کانون توحید، تهران

 

- طراحی سازمان مرکزی آب و فاضلاب

 

- طراحی بنای یادبود شهدای هفتم تیر

 

 سوابق شغلی

 

    * مدرس دانشگاه ملی (شهید بهشتی) سال ۱۳۵۳ - ۱۳۵۴

    * استادیار دانشگاه ملی (شهید بهشتی) سال ۱۳۵۴ - ۱۳۵۶

    * عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی از سال ۱۳۵۷ - ۱۳۶۰

    * رئیس دفتر سیاسی حزب جمهوری اسلامی۱۳۵۸

    * دبیر و مدیر مسؤول روزنامه جمهوری اسلامی

    * وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران

    * نخست وزیر جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۳۶۰ - ۱۳۶۸

    * مشاور سیاسی رئیس جمهور

    * عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از سال ۱۳۶۸ تاکنون

    * استادیار علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس ۱۳۶۸ - ۱۳۷۶

    * مشاور عالی رییس جمهور از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴

    * رئیس فرهنگستان هنر ایران از سال ۱۳۷۸ تاکنون


گزارش تخلف
بعدی